శంకరస్తోత్రాలు : సువర్ణమాలాస్తుతిః

॥ శ్రీ శంకరాచార్య కృతః సువర్ణమాలాస్తుతిః ॥

అథ కథమపి మద్రసనాం త్వద్గుణలేశైర్విశోధయామి విభో ।  
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 1 ॥

ఓ ప్రభూ! నీ గుణములలో కొన్నిటితో ఏదో విధముగా నానాలుకను పవిత్రము చేసెదను. జగన్మాతతో కలిసిఉన్నవాడా! ఎల్లపుడూ శుభము నిచ్చువాడా! శంభో! మంగళము కలుగచేయువాడా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఆఖణ్డలమదఖణ్డనపణ్డిత తణ్డుప్రియ చణ్డీశ విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 2 ॥
ఇంద్రుని మదమనణుచుటలో నిపుణుడైన నందీశ్వరునకు ప్రియమైనవాడా! చండీశుడా! ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఇభచర్మామ్బర శమ్బరరిపువపురపహరణోజ్జ్వలనయన విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 3 ॥
గజ చర్మము ధరించినవాడా! శంబరుని శత్రువగు మన్మథుని దహించిన ఉజ్జ్వల నేత్రముగలవాడా! ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఈశ గిరీశ నరేశ పరేశ మహేశ బిలేశయ భూషణ భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 4 ॥
లోకములను పాలించువాడా! కైలాసముపైనుండువాడా! మానవులనేలువాడా! పరాశక్తికి పతియైనవాడా! మహేశా! సర్పాభరణములు కలవాడా! ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఉమయా దివ్యసుమఙ్గలవిగ్రహయాలిఙ్గితవామాఙ్గ విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 5 ॥
దివ్యమణ్గళ విగ్రహముకల పార్వతిచే ఆలింగనము చేయబడిన శరీరపు ఎడమభాగము కలవాడా! ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఊరీకురు మామజ్ఞమనాథం దూరీకురు మే దురితం భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 6 ॥
ఓ స్వామీ! తెలివిలేనివాడను మరియు అనాథను అగు నన్ను దరిచేర్చుకొని నా పాపములను దూరం చేయుము. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఋషివరమానసహంస చరాచరజననస్థితిలయకారణ భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 7 ॥
ఋషిశ్రేష్టుల మానసములో చరించు ఓ హంసమా! చరాచరముల జననము, స్థితి మరియు లయలకు కారణమైనవాడా ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ౠక్షాధీశకిరీట మహోక్షారూఢ విధృతరుద్రాక్ష విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 8 ॥
నక్షత్రనాథుడగు చంద్రుని కిరీటముపై ధరించువాడా! మహావృషభము నధిరోహించినవాడా! రుద్రాక్షలు ధరిమ్చినవాడా! ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఌవర్ణద్వన్ద్వమవృన్తసుకుసుమమివాఙ్ఘ్రౌ తవార్పయామి విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 9 ॥
ఓ ప్రభూ! తొడిములులేని మంచి పుష్పములవలే ఉన్న ఌ, ౡ అను అక్షరములను నీపాదమునందు సమర్పించుచున్నాను. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఏకం సదితి శ్రుత్యా త్వమేవ సదసీత్యుపాస్మహే మృడ భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 10 ॥
ఓ శివా! " ఏకం సద్విప్రాబహుధావదన్తి"( ఒకే పరమాత్ముని విజ్ఞులు బహువిధములగా వర్ణించుచున్నారు) అను శృతిలోని సుద్రూపము ( పరమాత్మ) నీవే అని ఉపాసించుచున్నాము. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఐక్యం నిజభక్త్యేభ్యో వితరసి విశ్వమ్భరోఽత్ర సాక్షీ భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 11 ॥
ఓ ప్రభూ! నీ భక్తులను నీలో ఐక్యము చేసుకొనుచున్నావు. దీనికి విశ్వంభరుడగు నీవే సాక్షి. ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఓమితి తవ నిర్దేష్ట్రీ మాయాఽస్మాకం మృడోపకర్త్రీ భో ।
 సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 12 ॥
సుఖకరుడవగు ఓ దేవా ! మాయాస్వరూపమైన ఓంకారము నిన్ను నిర్దేశించుచూ మాకు ఉపకారము చేయుచున్నది.ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఔదాస్యం స్ఫుటయతి విషయేషు దిగమ్బరతా చ తవైవ విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 13 ॥
ఓ ప్రభూ ! నీ దిగంబరత్వము నీకు సుఖముల పట్ల ఉదాశీనతను స్పష్టము చేయున్నది. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

అన్తఃకరణవిశుద్ధిం భక్తిం చ త్వయి సతీం ప్రదేహి విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 14 ॥
ఓ ప్రభూ! చిత్త శుధ్ధిని మరియు నీయందు స్థిరభక్తిని ప్రసాదించుము. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

అస్తోపాధిసమస్తవ్యస్తై రూపైర్జగన్మయోఽసి విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 15 ॥
ఓ ప్రభూ! నిరాకారుడ వైననూ నీవు చరాచరములు రూపములతో ప్రపంచమమ్తా నిండి ఉన్నావు. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

కరుణావరుణాలయ మయి దాస ఉదాసస్తవోచితో న హి భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 16 ॥
ఓ కరుణాసముద్రుడా! దాసుడనైనా నాపై నీవు ఔదాసీన్యము వహించుట ఉచితము కాదు. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఖలసహవాసం విఘటయ సతామేవ సఙ్గమనిశం భో ।
 సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 17 ॥
ఓ స్వామి! నాకు దుష్టసహవాసమును తెగగొట్టి సజ్జనమైత్రిని సదా కల్పించుము. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

గరళం జగదుపకృతయే గిలితం భవతా సమోఽస్తి కోఽత్ర విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 18 ॥
ఓ ప్రభూ! ప్రపంచమునకు ఉపకారముచేయుటకై నీవు విషము మింగితివి. నీతో సమానుడెవడు? సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఘనసారగౌరగాత్ర ప్రచురజటాజూటబద్ధగఙ్గ విభో ।
 సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 19 ॥
ఓ ప్రభూ! ముద్దకర్పూరము వలే తెల్లని శరీరము కలవాడా! దట్టమైన జటాజూటముతో గంగను ధరించినవాడా! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

జ్ఞప్తిః సర్వశరీరేష్వఖణ్డితా యా విభాతి సాత్వం భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 20 ॥
ఓ స్వామి ! శరీరములన్నిటిలో ఒకటిగా వెలుగొందు చైతన్యము నీవే. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

చపలం మమ హృదయకపిం విషయద్రుచరం దృఢం బధాన విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 21 ॥
ఓ ప్రభూ! ఇంద్రియ సుఖములచే చెట్టుపై సంచరించు చపలమైన నా హృదయమనే కోతిని ధృఢముగా బంధించుము. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఛాయా స్థాణోరపి తవ పాపం నమతాం హరత్యహో శివ భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 22 ॥
ఓ స్వామి! నీవు స్థాణువు అని పిలువబడుచున్నావు. (స్థాణువనగా స్థిరమైనవాడు మరియు కొమ్మలు లేని మోడు అని రెండర్థములు) ఐననూ నీనీడ భక్తులు సంతాపనము పోగొట్టుచున్నది. ఓ సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

జయ కైలాసనివాస ప్రమథగణాధీశ భూసురార్చిత భో ।
 సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 23 ॥
ఓ ప్రభూ! కైలాశ నివాసా! ప్రమథ గణాధీశా ! బ్రాహ్మణులచే పూజింపబడువాడా! నీకు జయమగుగాక. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఝణుతకఝిఙ్కిణుఝణుతత్కిటతకశబ్దైర్నటసి మహానట భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 24 ॥
నటరాజువగు ఓ దేవా ! ఝణుతక ఝంకిణు ఝణుతత్కిటకిట అను తాళధ్వనితో నీవు నటించుచున్నావు. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

జ్ఞానం విక్షేపావృతిరహితం కురు మే గురూస్త్వమేవ విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 25 ॥
ఓ ప్రభూ! చాంచల్యములేని స్థిరమైన జ్ఞానమునుపదేశించుము. నీవే గురువవు. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

టఙ్కారస్తవ ధనుషో దలయతి హృదయం ద్విపామశనిరివ భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 26 ॥
ఓ స్వామీ! నీ ధనుష్టంకారము పిడుగువలే శత్రుహృదయమును భేదించుచున్నది. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఠాకృతిరివ తవ మాయా బహిరన్తః శూన్యరూపిణీ ఖలు భో ।
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 27 ॥
ఓ దేవా ! ఠ అను అక్షరము వలే నీ మాయ బయట మరియు లోపల శూన్యముగా ఉన్నది. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

డమ్బరమమ్బురుహామపి దలయత్యనఘం త్వదఙ్ఘ్రియుగలం భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 28 ॥
ఓ స్వామీ! నీ పాదముల జంట పాపమనే బురద అంటనిదై పద్మముల ఆడంబరమును అణుచుచున్నది. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఢక్కాక్షసూత్రశూలద్రుహిణకరోటీసముల్లసత్కర భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 29 ॥
ఢక్క, రుద్రాక్షమాల, శూలము మరియు బ్రహ్మకపాలములతో విరాజిల్లు హస్తములు కల ఓ స్వామి! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ణాకారగర్భిణీ చేచ్ఛభదా తే శరణగతిర్నృణామిహ భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 30 ॥
ఓ స్వామీ! ’ణ’ అను అక్షరము మధ్యలో ఉన్న నీ బాణగతి ఈ లోకములో మానవులకు శుభమునిచ్చుచున్నది. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

తవ మన్వతిసఞ్జపతః సద్యస్తరతి నరో హి భవాబ్ధిం భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 31 ॥
ఓ దేవా! నీ మంత్రములు ఎక్కువగా జపించుటవలన మానవుడు సంసారసాగరమును తరించుచున్నాడు. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

థూత్కారస్తస్య ముఖే భూయాత్తే నామ నాస్తి యస్య విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 32 ॥
ఓ ప్రభూ! నీ నామము జపించనివాడి ముఖము "థూత్" అని చీత్కరించబడుగాక.సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

దయనీయశ్చ దయాళుః కోఽస్తి మదన్యస్త్వదన్య ఇహ వద భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 33 ॥
ఓ స్వామీ! నీ కంటే దయకలవాడు మరియు నా కంటె దయనీయుడు ఈ లోకములో ఎవరున్నారు? సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ధర్మస్థాపనదక్ష త్ర్యక్ష గురో దక్షయజ్ఞశిక్షక భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 34 ॥
ఓ దేవా ! ధర్మస్థాపనలో సమర్ధుడా! ముక్కంటీ ! గురువైనవాడా! దక్షయజ్ఞనాశకుడా!సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ననుతాడితోఽసి ధనుషా లుబ్ధధియా త్వం పురా నరేణ విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 35 ॥
ఓ ప్రభూ ! బుధ్ధిమంతుడైన అర్జునునిచే నీవు పూర్వము ధనస్సుచే కొట్టబడితివి.సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

పరిమాతుం తవ మూర్తిం నాలమజస్తత్పరాత్పరోఽసి విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 36 ॥
ఓ ప్రభూ ! బ్రహ్మదేవుడు కూడా నీ స్వరూపమిటువంటిదని వర్ణించలేడు. కనుక నీవు శ్రేష్టములైన వాటి కంటే శ్రేష్ఠుడవు. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ఫలమిహ నృతయా జనుషస్త్వత్పదసేవా సనాతనేశ విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 37 ॥
ఓ ప్రభూ! సనాతనుడైన ఈశ్వరా! ఈ లోకములో మానవునిగా జన్మించినందుకు ఫలము నీ పాద సేవయే. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

బలమారోగ్యం చాయుస్త్వద్గుణరుచితాం చిరం ప్రదేహి విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 38 ॥
ఓ ప్రభూ! బలమును, ఆరోగ్యమును, ఆయుష్షును, నీ గుణములందు ఇష్టమును చిరకాలము అనుగ్రహించుము. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

భగవన్ భర్గ భయాపహ భూతపతే భూతిభూషితాఙ్గ విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 39 ॥
ఓ భగవంతుడా! శివుడా ! భయమును పోగొట్టువాడా! భూతపతీ! విభూతితో అలంకరించబడిన శరీరము కలవాడా ! ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

మహిమా తవ నహి మాతి శ్రుతిషు హిమానీధరాత్మజాధవ భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 40 ॥
పార్వతీ పతియైన ఓ స్వామీ ! నీ మహిమ వేదములలో ఇముడుటలేదు. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

యమనియమాదిభిరఙ్గైర్యమినో హృదయే భజన్తి స త్వం భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 41 ॥
ఓ స్వామీ ! యతులు నిన్ను యమనిమాది అష్టాంగములతో తమ హృదయములో సేవించుచున్నారు.సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

రజ్జావహిరివ శుక్తౌ రజతమివ త్వయి జగన్తి భాన్తి విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 42 ॥
ఓ ప్రభూ ! తాడుతో పామువలే మరియు మృత్యువు చిప్పలో వెండివలే నీలో ఈ జగత్తులో ఆ భాసించుచున్నవి. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

లబ్ధ్వా భవత్ప్రసాదాచ్చక్రం విధురవతి లోకమఖిలం భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 43 ॥
ఓ దేవా! నీ అనుగ్రహముతో చక్రాయుధమును పొంది విష్ణుమూర్తి లోకములన్నిటినీ రక్షించుచున్నాడు. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

వసుధాతద్ధరచ్ఛయరథమౌర్వీశరపరాకృతాసుర భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 44 ॥
ఓ స్వామీ! భూమిని రథముగానూ, సర్పమును వింటి త్రాడుగానూ, విష్ణువును బాణముగానూ చేసుకొని త్రిపురసంహారము చేసితివి. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

శర్వ దేవ సర్వోత్తమ సర్వద దుర్వత్తగర్వహరణ విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 45 ॥
ఓ సర్వరూపీ ! దేవా! సర్వోత్తమా! అన్నిటినీ ప్రసాదించువాడా! దుష్టుల గర్వమును హరించువాడా! ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

షడ్రిపుషడూర్మిషడ్వికారహర సన్ముఖ షణ్ముఖజనక విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 46 ॥
కామము- క్రోధము - లోభము- మోహము -మదము- మాత్సర్యము అను ఆరు శత్రువులను, అట్లే ఆకలి- దప్పిక- శోకము- అజ్ఞానము- ముసలితనము- మరణము అను ఆరు కష్టములను, మరియు ఉండుట- పుట్టుట- పెరుగుట- క్షీణించుట- నశించుట అను ఆరు వికారములను హరించువాడా! సుందరముఖుడా! షణ్ముఖుని జనకుడా! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

సత్యం జ్ఞానమనన్తం బ్రహ్మేత్యేతల్లక్షణలక్షిత భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 47 ॥
" సత్యం జ్ఞానమనంతం బ్రహ్మ" అను వాక్యముచే తెలియజేయుబడువాడా! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

హాహాహూహూముఖసురగాయకగీతాపదానవద్య విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 48 ॥
హాహా హూహూ మొదలైనదేవగాయకులు పొగడు కీర్తి గలవాడా! ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

ళాదిర్న హి ప్రయోగస్తదన్తమిహ మఙ్గలం సదాఽస్తు విభో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 49 ॥
"ళ" అను అక్షరముతో ఏ పదమూ మొదలవదు.ఆ అక్షరం చివరగా ఉన్న ’మంగళం’ ఎల్లప్పుడూ కలుగుగాక. ఓ ప్రభూ! సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

క్షణమివ దివసాన్నేష్యతి త్వత్పదసేవాక్షణోత్సుకః శివ భో । 
సామ్బ సదాశివ శమ్భో శఙ్కర శరణం మే తవ చరణయుగమ్ ॥ 50 ॥
ఓ స్వామీ! నీ పాదసేవామహోత్సవము నందు ఉత్సాహము కలవాడు దినములను క్షణమువలే గడుపును. సాంబా! సదాశివా! శంభో! శంకరా! నీ చరణ యుగళము నాకు శరణము.

॥ ఇతి శ్రీ శంకరాచార్య కృతః సువర్ణమాలాస్తుతిః సమ్పూర్ణః ॥